Projekt finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu „SONATA 10”
Wartość projektu: 432 200,00 PLN
Wartość dofinansowania: 80 000,00 PLN
Okres realizacji projektu: 08/11/2016 – 07/11/2019
Kierownik projektu: dr Sebastian Arabasz
Konsorcjum realizujące projekt:
- Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im Włodzimierza Trzebiatowskiego PAN – Lider Konsorcjum
- Wrocławskie Centrum Badań EIT+ Sp. z o.o.
Celem projektu jest wytworzenie nowych katalizatorów tlenkowych posiadających zdolność do samoregeneracji oraz zbadanie mikroskopowego mechanizmu tego zjawiska. Ustalono, że niektóre złożone tlenki o strukturze fluorytu Ce1-xMxO2-y (M- metal lub metale szlachetne) wykazują zdolność dostosowania mikrostruktury do panujących warunków. W atmosferze redukującej na powierzchni tlenków Ce1-xMxO2-y (M -Rh,Pd) następuje segregacja nanocząstek metalu szlachetnego, natomiast w warunkach utleniających zachodzi powrotna dyfuzja metalu szlachetnego do sieci tlenku ceru. Postawiono następujące hipotezy. Pierwsza, istnienie defektów w sieci mieszanego tlenku ułatwia/wspomaga proces samoregeneracji. Druga, dodatkowe domieszkowanie metalami trudniej redukowalnymi niż metale szlachetne generuje defekty stabilne w warunkach potrzebnych do zajścia procesu samoregeneracji. Po trzecie, warunkiem wystąpienia samoregeneracji jest silne oddziaływanie utlenionych form metalu szlachetnego ze zdefektowaną powierzchnią mieszanego tlenku, uniemożliwiające wzrost jego trójwymiarowych cząstek.
Cel projektu:
Celem projektu jest wytworzenie nowych katalizatorów tlenkowych posiadających zdolność do samoregeneracji oraz zbadanie mikroskopowego mechanizmu tego zjawiska. Ustalono, że niektóre złożone tlenki o strukturze fluorytu Ce 1-x M x O 2-y (M- metal lub metale szlachetne) wykazują zdolność dostosowania mikrostruktury do panujących warunków. W atmosferze redukującej na powierzchni tlenków Ce 1-x M x O 2-y (M -Rh,Pd) następuje segregacja nanocząstek metalu szlachetnego, natomiast w warunkach utleniających zachodzi powrotna dyfuzja metalu szlachetnego do sieci tlenku ceru. Postawiono następujące hipotezy. Pierwsza, istnienie defektów w sieci mieszanego tlenku ułatwia/wspomaga proces samoregeneracji. Druga, dodatkowe domieszkowanie metalami trudniej redukowalnymi niż metale szlachetne generuje defekty stabilne w warunkach potrzebnych do zajścia procesu samoregeneracji. Po trzecie, warunkiem wystąpienia samoregeneracji jest silne oddziaływanie utlenionych form metalu szlachetnego ze zdefektowaną powierzchnią mieszanego tlenku, uniemożliwiające wzrost jego trójwymiarowych cząstek. W ramach projektu zamierzamy szczegółowo zbadać zjawisko samoregeneracji dla nowych układów Ce 1-x M x O 2-y (także zawierających dwa różne metale domieszkujące), wykorzystując również metody badań in situ, w warunkach odpowiadających realnym reakcjom katalitycznym.
Pierwszym etapem badań będzie synteza podwójnie dotowanych, nowych katalizatorów na bazie tlenku ceru. Pierwsza domieszka będzie miała za zadanie generowanie stabilnych termicznie i uporządkowanych defektów sieciowych (metale przejściowe: Zr, Fe, Co oraz lantanowce: Yb, Eu). Druga domieszka będzie odpowiedzialna za niskotemperaturową aktywność katalityczną materiału (metal szlachetny: Rh, Pd, Pt). Następnie zbadana zostanie dokładnie struktura, stabilność termiczna i aktywność katalityczna otrzymanych katalizatorów za pomocą takich metod badawczych jak: XRD, SEM-EDS, spektroskopia Ramana, TEM (SAED, EDS, STEM), BET, obliczenia DFT oraz badania katalityczne – TPR/TPO oraz reakcje: utlenianie CO i PROX (preferowane utlenienie COw obecności wodoru). Do badań zostaną wykorzystane metody in situ – TEM i XAFS. Bardzo ważne jest, aby strukturę wytworzonych katalizatorów badać w warunkach rzeczywistych, a mianowicie w czasie procesu katalitycznego. Jest to moment, w którym prócz pożądanej reakcji chemicznej mogą zachodzić niekorzystne przemiany strukturalne katalizatora (dezaktywacj spiekanie), które w naszym przypadku można odwrócić dzięki procesowi samoregeneracji. W przypadku układów Ce 1-x M x O 2-y zmiany strukturalne polegają na dyfuzji jonów metalu stanowiącego domieszkę CeO 2 wskutek ich redukcji i utleniania w warunkach reakcji.
Absorpcyjna spektroskopia rentgenowska (XAS) jest unikalną metodą pozwalającą badać zmiany struktury lokalnej i elektronowej na poziomie atomowym w warunkach reakcyjnych. Z analizy widm XAS zostaną uzyskane następujące informacje: stopień utlenienia badanych metali występujących w próbce, gęstość stanów elektronowych badanych pierwiastków oraz uporządkowanie strukturalne wytworzonych nanokrystalicznych katalizatorów w zależności od panujących warunków. Planowane jest również wykorzystanie transmisyjnej mikroskopii elektronowej w warunkach naturalnych (ETEM) umożliwiającej obserwacje w warunkach rzeczywistych (w atmosferze gazowej, w wysokich temperaturach). Dzięki temu można bezpośrednio zaobserwować zmiany mikrostruktury w czasie rozfazowania próbki, jak i w czasie regeneracji. Wpływ ewolucji struktury na aktywność katalityczną badany będzie za pomocą reakcji testowych utleniania CO i PROX.
Zdolność katalizatora do regeneracji jest jedną z najważniejszych jego cech. Zjawisko samoregeneracji umożliwia długotrwałą pracę katalizatora bez konieczności jego obróbki w specjalnych warunkach, odmiennych od warunków reakcji katalitycznej, a zatem obniża koszt wytworzenia produktów. Wynikiem realizacji projektu będzie dogłębne poznanie procesów zachodzących podczas dezaktywacji i regeneracji katalizatorów tlenkowych w warunkach rzeczywistych reakcji katalitycznych. Wiedza ta będzie mogła posłużyć do projektowania nowych katalizatorów wykazujących efekt samoregeneracji.