Grupa Badawcza Synaptogenezy
Grupa Badawcza Synaptogenezy prowadzi multidyscyplinarne badania mające na celu zrozumienie mechanizmów regulujących powstawanie i organizację synaps w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w mięśniach szkieletowych. Badania prowadzone są na oczyszczonych białkach, hodowlach komórek pierwotnych i unieśmiertelnionych, zwierzętach z indukowaną delecją badanych genów (system Cre-LoxP) oraz transgenicznych. Używamy również rekombinowanych wirusów AAV do nadprodukcji badanych genów in vitro i in vivo.
Grupa przeprowadza również zaawansowane doświadczenia biochemiczne takie jak oczyszczanie kompleksów białkowych, analiza spektroskopii mas w badaniach proteomicznych czy rekonstytucja białek błonowych do sztucznych błon lipidowych. Badania dotyczące mięśni szkieletowych koncentrują się wokół poznania mechanizmu rozwoju maszynerii postsynaptycznej oraz organizacji aksonów neuronów motorycznych, które unerwiają włókna mięśniowe. W badaniach nad mózgiem interesują nas zarówno mechanizmy regulujące synapsy, jak i regulujące ogólnie funkcjonowanie neuronów i sieci neuronalnych w mózgu.
Dążymy do zrozumienia mechanizmów regulujących organizację synaps w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Jesteśmy zaangażowani w prowadzenie nowatorskich, interdyscyplinarnych badań na najwyższym poziomie, wykorzystując szeroki zakres technik molekularnych, komórkowych i genetycznych. Częścią naszej misji jest zapewnienie intensywnego szkolenia wspierającego rozwój naukowy i osobisty członków naszego zespołu, z zamiarem kształcenia nowego pokolenia naukowców światowej klasy oraz wartościowych członków społeczeństwa.
Nasza publikacja: Rojek i in., PLoS Biology (2019), została uhonorowana Nagrodą im. Konorskiego 2020 za najlepszą publikację z dziedziny neurobiologii w Polsce w roku 2019. Nagroda im. Konorskiego jest wspólnym wyróżnieniem Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego oraz Komitetu Neurobiologii Polskiej Akademii Nauk. Gratulacje dla wszystkich autorów!
Członkowie grupy
dr hab. Tomasz Prószyński
Tomasz Prószyński odbył studia doktoranckie w laboratorium Kaia Simonsa w Instytucie Maxa Plancka ds. Biologii Komórki i Genetyki w Dreźnie (Niemcy). Jego badania koncentrowały się na wewnątrzkomórkowym sortowaniu białek oraz mechanizmach polarności komórkowej, wykorzystując drożdże jako model badawczy. Po uzyskaniu stopnia doktora Tomasz Prószyński postanowił wykorzystać swoją wiedzę z zakresu biologii komórki w bardziej złożonym systemie i dołączył do laboratorium Joshuy Sanesa na Uniwersytecie Harvarda (USA), gdzie badał, w jaki sposób komórki mięśniowe organizują aparat postsynaptyczny w złączu nerwowo-mięśniowym (NMJ). Jego badania były prowadzone głównie na hodowlach komórek mięśniowych stymulowanych do tworzenia aparatu postsynaptycznego.
W 2013 roku Tomasz Prószyński założył własne laboratorium w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego, gdzie prowadził projekty mające na celu zrozumienie molekularnych mechanizmów regulujących powstawanie i utrzymanie NMJ z wykorzystaniem myszy jako modelu badawczego. Równolegle Tomasz Prószyński wraz ze swoim zespołem realizował projekty dotyczące formowania synaps w mózgu oraz organizacji sieci neuronalnych. Od 2020 roku Tomasz Prószyński kieruje Laboratorium Synaptogenezy w Łukasiewicz – PORT.
dr Olga Wójcicka
Ukończyła studia na kierunku Biotechnologia Medyczna ze specjalizacją Medycyna Molekularna na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Po studiach magisterskich pracowała w projekcie Sonata w Samodzielnej Pracowni Biologii Układu Nerwowego Katedry Biofizyki na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu, gdzie zdobyła doświadczenie z zakresu elektrofizjologii mózgu. Doktorat zdobyła na Uniwersytecie Wrocławskim w Zakładzie Fizjologii i Neurobiologii Molekularnej. Tematyką pracy była regulacja metabolizmu mózgu poprzez komunikację między neuronami a astrocytami. Od 2021 roku pracuje w Zespole Synaptogenezy gdzie zajmuje się badaniami nad synapsami nerwowo-mięśniowymi. Obecnie realizuje grant Sonatina o tytule „Funkcja Cap2 w neuronach motorycznych i mięśniach szkieletowych”, który jest kontynuacją badań rozpoczętych w ramach zrealizowanego wcześniej grantu Miniatura.
W czasie wolnym zajmuje się sportem, głównie akrobatyką powietrzną.
