Inżynieria materiałowa
Panel ekspertów, oceniających kandydatów na stanowisko Principal Investigator w dziedzinie inżynierii materiałowej.
EKSPERCI ZEWNĘTRZNI EKSPERCI WEWNĘTRZNI
EKSPERCI ZEWNĘTRZNI
PROF. EMERITUS DR GEORGES BOULON
Profesor Emeritus na Uniwersytecie Claude’a Bernarda w Lyon (UCBL) we Francji i członek zespołu ds. Luminescencji w Institute of Light and Matter (ILM), Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS). W 1970 r. obronił pracę doktorską. W 1966 r. rozpoczął pracę na stanowisku adiunkta, w 1970 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1981 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego na UCBL. Zajmuje się wzrostami kryształów, charakteryzacjami strukturalnymi i spektroskopowymi oraz dynamiką stanu wzbudzonego w nieorganicznych materiałach luminescencyjnych z domieszką metali ziem rzadkich, metali przejściowych i ciężkich jonów stosowanych w materiałach laserowych (polikryształy, monokryształy, szkło, transparentna ceramika), scyntylatorach, luminoforach i materiałach nieliniowych.
W latach 1983-1994 był Dyrektorem Laboratorium Chemii Fizycznej Materiałów Luminescencyjnych (LPCML), CNRS. W latach 1994-2001 pełnił funkcję Dyrektora Krajowej Grupy Badawczej CNRS ds. Materiałów Laserowych zrzeszającej francuskie laboratoria badawcze z uniwersytetów i przemysłu. Był również członkiem Krajowego Komitetu Ewaluacji Uniwersytetów Francuskich (2003-2007) oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Materiały optyczne” publikowanego przez wydawnictwo naukowe Elsevier (2003-2014).
Był promotorem 40 doktorantów i podejmował międzynarodową współpracę z uczelniami na całym świecie: najpierw jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Wisconsin, USA, z prof. Williamem Yenem, później jako profesor gościnny na Uniwersytecie Stanu Oklahoma, USA, z prof. Richardem Powellem. Jest regularnie zapraszany przez zagraniczne uniwersytety i instytuty, gdzie współpracuje z wieloma naukowcami, m.in. w Polsce z prof. Janiną Legendziewicz (Uniwersytet Wrocławski) i prof. Wiesławem Strękiem (Polska Akademia Nauk we Wrocławiu) – corocznie od 2002 r.; w Brazylii z prof. Mauro Baesso (Uniwersytet w Maringa) i prof. Luisem Andrade (Uniwersytet Dourados) przy programie COFECUB (2007-2011); w Japonii na Uniwersytecie Tohoku w Sendai z prof.Fukudą (1996-2007), a następnie prof. Yoshikawą (2008-2019). Profesor zwyczajny w Instytucie Optyki i Mechaniki Precyzyjnej w Szanghaju (SIOM), Chińskiej Akademii Nauk (2012-2019) z prof. Lili Hu i prof. Wei Chenem.
W latach 2005-2014 pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Komitetu Programowego Międzynarodowej Konferencji Luminescencji (ICL), w 2011 r. został laureatem Międzynarodowej Nagrody ICL przyznawanej co 3 lata przez „Journal of Luminescence” (wydawnictwo Elsevier). Otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Madrycie (Hiszpania, 2009), Uniwersytetu Wrocławskiego (Polska, 2010) oraz Uniwersytetu Rovira i Virgili w Tarragonie (Hiszpania, 2012), a także członkostwo w Amerykańskim Towarzystwie Optycznym (2013).
PROF. DR. ANJA-VERENA MUDRING
Od 2016 r. Kierownik Katedry Chemii Materiałów Fizycznych na Uniwersytecie w Sztokholmie w Szwecji. Pracę doktorską pisała w Instytucie Badań Ciała Stałego im. Maxa Plancka w Stuttgarcie w Niemczech. W latach 2001-2003 pracowała jako stypendystka Feodor-Lynen w Ames Laboratory, Narodowym Laboratorium Amerykańskiego Departamentu Energii. W 2003 r. rozpoczęła niezależną karierę naukową jako stypendystka Liebig Fellowship na Uniwersytecie w Köln. Po uzyskaniu habilitacji w 2006 r. przeniosła się na Uniwersytet Ruhry w Bochum (RUB) w Niemczech, gdzie kierowała Zespołem Syntezy i Charakterystyki Materiałów oraz objęła Katedrę Chemii Nieorganicznej. W RUB prowadziła także interdyscyplinarny Zakład Badań Chemii Układów Międzyfazowych. Prof. Mudring jest również adiunktem na Uniwersytecie Alabama w USA. W 2017 r. została laureatką przyznawanej przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk nagrody Görana Gustafssona w dziedzinie chemii. Od 2008 r. jest redaktorem czasopisma ACS „Crystal Growth & Design”. Autorka ponad 200 recenzowanych publikacji (indeks h: 40,> 4500 cytowań).
PROF. DR MARK H. RÜMMELI
Naukowiec i profesor specjalizujący się w syntezie nanomateriałów oraz inżynierii materiałowej z wykorzystaniem wiązki elektronów wewnątrz transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM). Interesują go mechanizmy powstawania struktur niskowymiarowych, ich zastosowanie w projektowaniu materiałów oraz wykorzystanie potencjału wspomnianych nanomateriałów w skali atomowej. Ma na swoim koncie imponującą historię publikacji: 338 artykułów w prestiżowych, recenzowanych czasopismach, 20 opracowań/streszczeń i łącznie 11455 cytowań. Prof. Rümmeli ma doświadczenie w nauczaniu na poziomie licencjackim i magisterskim na uniwersytetach na całym świecie. Był mentorem ponad 20 stażystów podoktorskich, ponad 30 studentów studiów licencjackich oraz wielu studentów studiów magisterskich i doktoranckich w Instytucie Fizyki Ciała Stałego w Dreźnie (IFW Dresden, Niemcy), Polskiej Akademii Nauk, Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu, Uniwersytecie Sungkyunkwan (Suwon, Korea Południowa) i Uniwersytecie Soochow (Suzhou, Chiny).
PROF. DR BRUNO VIANA
Dyrektor ds. Badań w Instytucie Badawczym Chimie-ParisTech (Paryski Instytut Chemii, IRCP), w Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS). Profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie PSL w Paryżu (Université de Recherche Paris Sciences et Lettres). Doktor inżynierii materiałowej na Uniwersytecie Piotra i Marii Curie w Paryżu, na Wydziale Inżynierii Materiałowej. W kręgu jego głównych zainteresowań naukowych znajdują się badania oraz chemia i fizyka związana z niejednorodnością luminescencyjną metali ziem rzadkich i metali przejściowych w związkach nieorganicznych. Autor około 320 recenzowanych czasopism, które są szeroko cytowane. Twórca wielu innowacyjnych projektów objętych patentami (24) i aktywną licencją na kryształy scyntylacyjne. Wszystkie jego autorskie projekty związane są z badaniami właściwości optycznych materiałów fotonicznych o różnych rozmiarach – od nanometrów do centymetrów, przy użyciu wykorzystaniu technik spektroskopowych. Prelegent na ponad 58 międzynarodowych konferencjach.
PROF. DR RICHARD HOOGENBOOM
Richard Hoogenboom studiował inżynierię chemiczną na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven (Holandia). W 2005 roku uzyskał stopień doktora pod kierunkiem Ulricha S. Schuberta i kontynuował pracę jako kierownik projektu w Holenderskim Instytucie Polimerów (Dutch Polymer Institute). Po odbyciu stażu podoktorskiego u Martina Moellera na RWTH Aachen (stypendium Humboldta, 2008-2009) i Roelanda Nolte na Uniwersytecie Radboud w Nijmegen (NWO veni-grant, 2009-2010), został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Gandawie (2010 r.). W październiku 2014 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Obecnie kieruje grupą badawczą zajmującą się chemią supramolekularną. Jego zainteresowania badawcze obejmują polimery reagujące na bodźce, polimery supramolekularne i poli(2-oksazolin)y. Opublikował ponad 400 artykułów naukowych, obecnie jest redaktorem naczelnym „European Polymer Journal” i redaktorem „Australian Journal of Chemistry”. Prof. Hoogenboom jest laureatem inauguracyjnej edycji Polymer Chemistry Lectureship (2015), piątej nagrody PI IUPAC (2016) oraz nagrody ACS Macromolecules / Biomacromolecules dla młodych badaczy (2017), Carl S. Marvel Award for Creative Polymer Chemistry ufundowanej przez Oddział POLY Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego (2020). Prof. Hoogenboom jest współzałożycielem AVROXA, spin-offu jego grupy badawczej, firmy technologicznej specjalizującej się w innowacyjnych polimerach. Zajmuje się ona projektowaniem i produkcją wysokiej jakości, dobrze zdefiniowanych, ultra-czystych poli(2-oksazolin)ów pod marką Ultroxa®.
PROF. DR HAB. STEFAN LIS
Profesor nauk chemicznych, kierownik Zakładu Ziem Rzadkich na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM). Stopień doktora w dziedzinie chemii uzyskał na UAM w 1986. Odbył staże podoktorskie na University of Florida w Gainesville (1988-1899) i Florida State University w Tallahassee (1989-1991 i 1993-1994). Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1995, a tytuł profesora w 2003. Był profesorem wizytującym w ośrodkach naukowych USA, Japonii, Niemiec, Republiki Czeskiej, Belgii, Hiszpanii, Brazylii i Chin. Prowadzi badania, o charakterze podstawowym i aplikacyjnym, w zakresie syntezy i charakteryzacji strukturalnej i spektroskopowej licznych grup związków, kompleksów oraz nanomateriałów, głównie opartych o jony ziem rzadkich. Badania dotyczą procesów emisyjnych i ich mechanizmów, w zakresie nanoluminoforów i ich powierzchniowo sfunkcjonalizowanych, wielofunkcyjnych nanomateriałów, wykazujących wielokolorowe, przestrajalne właściwości emisyjne i magnetyczne oraz biokompatybilność, do zastosowań jako nowe luminofory, materiały wielofunkcyjne w bioobrazowaniu, biomarkery, nanomanometry i nanotermometry, jako modyfikatory układów przeciw podrabianiu, daktyloskopijnych, itp. Jest autorem/współautorem ponad 240 publikacji naukowych z listy filadelfijskiej (index h=38, 5160 cytowań), 8 patentów, ponad 90 wykładów na zaproszenie na zjazdach i kongresach naukowych, był przewodniczącym/członkiem wielu komitetów naukowych konferencji międzynarodowych; kierownikiem 10 projektów badawczych przyznanych w konkursach krajowych i 2 międzynarodowych. Wypromował 11 doktorów, aktualnie jest promotorem 4 doktoratów. Nagrody: Ministra NiSW, Medal im. J. Zawidzkiego (2016) oraz Członkostwo Honorowe Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2018) za wybitne osiągnięcia naukowe i szczególne zasługi dla polskiej chemii.
PROF. TADEUSZ SUSKI
Obecna funkcja: Zastępca Dyrektora ds. Nauki, Instytut Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk, Kierownik Laboratorium Fizyki Półprzewodników Azotkowych. Profesor Fizyki (od 1993 r.). Obecne główne zainteresowania naukowe: fizyka i własności materiałowe półprzewodników GaN-InGaN-AlGaN, ich struktur kwantowych oraz emiterów światła LED-y i diody laserowe; band struktura pasmowa (inżynieria przerwy energetycznej), ekscytony, fonony i defekty. Dane bibliograficzne: 11 rozdziałów w międzynarodowych monografiach naukowych, ponad 500 publikacji, ponad 8000 cytowań. Współczynnik Hirscha 44. Projekty badawcze: realizacja ponad 20 międzynarodowych i krajowych projektów jako kierownik lub wykonawca. Ważne funkcje krajowe i międzynarodowe: Wieloletni udział w komisjach oceniających granty w Narodowym Centrum Nauki. Członek komitetów programowych i doradczych ponad 30-tu międzynarodowych konferencji w dziedzinie fizyki i zastosowań półprzewodników azotkowych. Długie pobyty za granicą : Post-doc: Regensburg University 1975-76; Japanese Society for Promotion of Science, Osaka University 1982-1983; Fulbright Scholar in Lawrence Berkeley National Lab and Faculty of Material Sciences, Berkeley University, 1995-1996; Visiting Professor: Japonia, Hokkaido University 2009, Chiny, Beijing University, 2012.
PROF. SHŪJI NAKAMURA
Profesor inżynierii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara w USA. Pionier w zakresie badań nad technologią półprzewodników wytwarzających światło, w tym diod elektroluminescencyjnych (LED). W poszukiwaniu taniego źródła światła białego (jako mieszanki światła czerwonego, zielonego i niebieskiego), wynalazł wydajną diodę emitującą niebieskie światło (diody LED emitujące światło czerwone i zielone znane były wcześniej), za co w 2014 r., wspólnie z Isamu Akasakim i Hiroshi Amano, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Twórca tzw. niebieskiego lasera, który używany jest w systemach optycznego zapisu informacji, np. w urządzeniach Blu-ray i HD DVD. Wielokrotnie nagradzany, autor lub współautor ponad 500 artykułów naukowych, posiada ponad 200 patentów amerykańskich oraz ponad 300 japońskich.
EKSPERCI WEWNĘTRZNI
DR HAB. INŻ. ALICJA BACHMATIUK
Dr hab. inż. Alicja Bachmatiuk obroniła pracę magisterską z technologii chemicznej na Politechnice Szczecińskiej w 2005, a stopień doktora uzyskała w 2009 na tej samej uczelni. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskała na Politechnice Warszawskiej w 2017. Staż podoktorski odbyła w IFW Dresden, Niemcy, jako stypendysta RTN Marie Curie i fundacji Alexandra von Humboldta (2009-2012). Pracowała jako Research Professor (2013-2015) na Sungkyunkwan University, Suwon, w Korei Południowej. Od 2013 prowadzi badania nad wytwarzaniem i charakterystyką materiałów dwuwymiarowych, w tym grafenowych we współpracy z polskimi i zagranicznymi jednostkami naukowymi. Od 2015 pełni funkcje profesora wizytującego w Soochow University, Suzhou, w Chinach. Współtwórca 4 polskich patentów, autor ponad 140 artykułów z listy filadelfijskiej (h-index = 39, ponad 4700 cytowań). Promotor 3 prac magisterskich i opiekun 4 doktorantów. Laureat stypendium Ministra Edukacji dla wybitnych młodych naukowców (2016), zrealizowała 3 granty badawcze (Alexander von Humboldt, FNP Homing Plus, NCN Sonata). Obecnie kierownik trzech grantów badawczych z NCN, FNP i NCBiR.